Ongezien opgroeien bij afwijzende, afstandelijke of narcistische ouder(s)

Emotionele verwaarlozing

Emotioneel onvolwassen ouders zijn zozeer met zichzelf bezig dat ze de innerlijke ervaringen van hun kinderen niet opmerken.

Je leert als kind dat je emoties er niet mogen zijn waardoor je instinctief geen hulp meer vraagt. Je verwacht geen steun of dat ze interesse in je tonen. Je leert je emoties onderdrukken wat leidt tot emotionele eenzaamheid.

Het vernietigend effect op je als volwassene is dat je ‘niet in contact staat met je eigen gevoelens’.

Vaak is het je niet duidelijk of je te maken had met emotionele verwaarlozing want waar het bij kindermishandeling of misbruik gaat om dingen die je aangedaan zijn, gaat het bij verwaarlozing om wat er NIET was en wat je je NIET herinnert.

Uit onderzoek over kindermishandeling blijkt dat in 36% van de gevallen het om emotionele verwaarlozing gaat.

Emotioneel onvolwassen ouders

Emotionele verwaarlozing gaat niet over incidenten.

Veel ouders menen het goed met hun kind(eren) en elke ouder mist wel eens een signaal van haar kind wanneer het nood heeft aan aandacht of in een dipje zit. Als dit sporadisch gebeurd, is dat geen probleem.

Een chronisch te kort aan aandacht en te weinig respons op de emoties van het kind, kan wel grote gevolgen hebben voor de rest van haar leven.

Een narcistische ouder is inconsistent en zegt wat hun op dat moment het beste uitkomt, wat de emotionele veiligheid van elk kind ondermijnt. Ze zijn egocentrisch, ongevoelig en emotioneel onbetrouwbaar, met een beperkt vermogen tot oprechte gevoelens. De relatie met hun kinderen is volledig gebaseerd op hun eigen behoeften.

De meeste emotioneel onvolwassen ouders beseffen niet dat hun gedrag zo een verwoestende invloed op de eigenwaarde van hun kind heeft en in de relaties in hun volwassen leven.

Ouderlijke afwijzing

Als kind probeer je je te hechten aan je afwijzende ouder(s) daar je afhankelijk bent van hen voor je overleving.

Je krijgt geen bevestiging van je ouder, je voelt de afwijzing, hierdoor begin je te twijfelen aan jezelf.

Je merkt op dat je je ouders belast als jij je gevoelens uit waardoor je je eigen behoeften gaat aanpassen aan wat jouw ouders nodig hebben. Waardoor je op jonge leeftijd het contact met je gevoelens verliest.

Impact van emotioneel onvolwassen ouders: eenzaamheid

Emotioneel onvolwassen ouders ondermijnen de emotionele veiligheid van elk kind wat tot emotionele eenzaamheid leidt, ook in je volwassen leven. Je voelt je niet-gezien, je bent ervan overtuigd dat je niets te bieden hebt.

Doordat je emotioneel onvolwassen ouders je afwezen of emotioneel verwaarloosden verwacht je dit ook van anderen. Je durft niet meer te vragen naar wat jij nodig hebt. Je denkt dat je anderen lastig valt als je je behoeften uit. Je cijfert jezelf weg zoals je leerde als kind omdat je verwacht dat de vroegere afwijzing zich zal herhalen, waardoor je je eigen eenzaamheid creëert.

Je weet niet beter dan dat een gevoel van verlatenheid binnen een relatie normaal is. Je gelooft dat de natuurlijke behoefte om je speciaal en geliefd te voelen egoïstisch is.

Je verlangt naar een persoonlijke relatie met emotionele intimiteit maar durft vaak niet te geloven dat iemand met jou een relatie wilt om wie jij bent.

Je mist een gevoel van verbondenheid en durft niet te klagen want dan voel je je schuldig.

Jij denkt dat je verantwoordelijk bent voor het slagen van de relatie.

In contact komen met je emoties

Emotioneel verwaarloosd zijn in je jeugd, het niet mogen uiten van je emoties gaf je de boodschap dat jij er niet mag zijn. Je leerde je emoties te onderdrukken omdat je toch niet gehoord werd.

We zijn zo geconditioneerd in het niet willen voelen, in het verdringen van onze  hoe het vanbinnen met ons gaat dat we in angst weglopen van al onze gevoelens waarvoor we ons als kind moesten afsluiten om te kunnen overleven.

We zijn zo geconditioneerd in het verdringen van gevoelens, in het niet-voelen  we in angst weglopen van al onze emoties waarvoor we ons als kind moesten afsluiten om te kunnen overleven.

Het is juist het erkennen van deze onderliggende emoties, het mogen uiten en delen met anderen dat voor verbondenheid zorgt. Verbondenheid geeft betekenis aan ons leven.

Gevolgen van emotionele verwaarlozing

• Je hebt het gevoel ‘ er is iets mis met mij?’                                         Je werd in je jeugd niet mishandeld, niet misbruik, dus zou alles toch oké moeten zijn, vanwaar dan dat gevoel van ongelukkig en onbegrepen zijn?
• Worstelen met een gevoel van innerlijke leegte
• Verlatings- en bindingsangst in liefdesrelaties
• Angst voor nabijheid als je een ouder had die je manipuleerde
• Je hebt geen idee wat je talenten zijn door de weinige feedback die je ontving tijdens je jeugd
• Je kan moeilijk steun of troost vragen omdat je nooit kon rekenen op je ouders wanneer je ze echt nodig had
• Je hebt het gevoel er alleen voor te staan, waardoor je autonomie belangrijker vindt dan de hechting
• Je bent hard voor jezelf
• Gebrek aan eigenwaarde waardoor je je niet volledig durft open te stellen voor intimiteit
• Je bent bang niet de moeite waard te zijn om te leren kennen, overtuigd dat je niets te bieden hebt
• Je voelt je niet welkom
• Eenzaamheid
• Gevoel van onveiligheid
• Afgescheidenheid
• Pijn van je niet-geliefd voelen
• Pijn van het verlies van je eigen identiteit
• Woede
• De onbewuste overtuiging dat je gevoelens er niet toe doen heeft een grote invloed op je relatie met je partner

Helen van emotionele verwaarlozing

Helen doe je door bewust te voelen wat je tekort kwam.

Het durven voelen, hoe pijnlijk ook, biedt je inzicht in jouw behoeften en hoe je deze kan vervullen.

Heb compassie met jezelf voor de impact dat de emotionele verwaarlozing in je leven heeft veroorzaakt.

Helen is een waardevol proces waarin je dichter bij jezelf komt. Je leert jezelf geven wat je nooit hebt gehad.

Het kan een hele schok zijn als je herkent dat je vaak niet weet wat je voelt, dat je gedachten en gevoelens door elkaar haalt. Vraag om hulp mocht je dat nodig hebben.